Hybrydyzacja DNA in situ
Hybrydyzacja DNA in situ - technika inżynierii genetycznej, wykorzystująca zjawisko spontanicznego łączenia się komplementarnych nici DNA. Poprzez zastosowanie znakowanego izotopowo lub chemicznie fragmentu DNA (zobacz sondy molekularne) można wykrywać homologiczne fragmenty badanego DNA w celu np. ustalenia ilości kopii danego genu w genomie.
Ang.: in situ DNA hybridization